Beklemek

Bir rüzgar daha esti kalbimin sokaklarında
Umut ağacının son yaprağı da düştü yere
Gittiğinden beri dilim suskun, yüreğim darda
Bir yol bulsam da ben de gelsem gittiğin yere

Gün ışıkları sığmaz oldu artık avuçlarıma
Yıldızlar gözlerinden kayıyor yavaş yavaş
Karanlığı sırtlıyorum, bilinmez diyarlarda
Yenilgisini kabullenmedim, bitmedi bu savaş

Hatırası kalmış birkaç eski fotoğrafla beklerim
Zaman ilerledikçe yaş alır insan, sona yaklaşır
Birer birer ayrılır yanımdan sevdiklerim
Bana da bu son durakta, son nefese kadar beklemek yakışır

Bu karanlıkta, gecenin kalbinde yazıyorum
Adını zikreden kalbime inat
Doğruyu söyleyen aklımı bırakıp yazıyorum.
Yarının garantisi yokken
Yılların hayalini yazıyorum

Gecenin sessizliğini bölen ezanla
Karanlığa kafa tutan güneşle yazıyorum.
Saatten bi haber
Yarını karşılarken yazıyorum.

Kalem kağıda, mürekkep kaleme,
Gece gündüze,
Şeytan günaha küsmüşken yazıyorum.

Denizleri kağıt saydım,
Yağmurla Seni yazıyorum…

Gökyüzü

Seni düşünürüm gökyüzü ne zaman ağlasa
Toprak kokulu parfümler sıkarım yokluğuna
Akvaryumdaki balık denizdeyim sanar da
Ya umudum beni kandırırsa
Olmayacağını bile bile sarılırsın ona ama
Bir daha görüşmeyeceğini bilirsin aslında
Yinede inanmak istersen yalana
Hoşça kal de unut yarına

– Mavi Matmazel